Жанжалдар әр отбасында болады, бірақ кейде жағдай соншалықты қызып кетеді, әр түрлі қорқыныш пайда болады, қауіпсіздік сезімі жоғалады және сіздің «бекінісіңіз» біздің көз алдымызда құлап кетеді.
Ата-анаңыз ұрысқан кезде, жанжалға араласпаңыз, бейтараптықты сақтаңыз, бір ата-ананың позициясын қабылдамаңыз, оларға сіз олардың жанжалына қатыспайтындығыңызды және біреуді қолдайтындығыңызды айтыңыз.
Ата – аналар сіз үшін кіммен дос болуға, не жеуге, қандай киім киюге, қайда оқуға, серуендеуге және т.б. шешім қабылдайтын кездер болады.
Ата – аналарды өзгертуге уақыт пен күш жұмсаудың қажеті жоқ, бірақ ата-ананың алаңдаушылығын (бақылау және қысым) азайту үшін стратегия мен тактика туралы ойлану-бұл шығудың жолы.
Ең бастысы-жау әскерлерімен күресуге емес, Сіз жақсы көретін туыстарыңызбен диалогқа бейімделу. Егер сіз дәл осылай әрекет етуді шешсеңіз, ата-анаңыз сіз олардың пікірін құрметтейтіндігіңізді және оларды жақсы көретіндігіңізді сезінеді және олардың мінез-құлқын қайта ойластырып, жеңілдіктер жасай алады. Біртіндеп, біртіндеп, дұрыс табандылықпен сіз ата-анаңызбен ымыраға келесіз.
